|
|||||||
Published Books - प्रकाशित पुस्तके |
|||||||
|
लेखक
- द. स. काकडे, कादंबरी |
|
|||||
अनु. क्र. |
मुखप्रुष्ठ |
पुस्तकाचे नाव | प्रकाशन वर्ष | प्रकाशक | प्रुष्ठ संख्या | ||
021 |
सात एकर जमीन | 1987 | बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. | 279 | |||
कादंबरी - सात एकर जमीन - प्रसिध्दी १९८७ : बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. लेखकाची ही सर्वात आवडती कादंबरी. एकत्र कुटुंबातील कुटुंब प्रमुखाने ही जमीन आपल्या बायकोच्या नावे लबाडपणे लावली. वाटप प्रकरणात महसुल कचेरीत तिच्या सातबाराचा शोध लागला. कोर्टकचेर्या हाणामार्या झाल्या. आठ वर्षे ही जमीन पडीक पडली. सात एकरात बाभळरान माजलं. निकाल लागला. खेडेगावात जमिनीसाठी लोक काय काय खेळ खेळतात ह्या खेळाचे लेखन ह्या कादंबरीत आहे. लेखकाच्या घरातीलच ही सत्यकथा असल्याने ही वास्तव कहाणी वाचून वाचक अस्वस्थ होतो. लेखकाची नाळ ह्या सात एकर जमिनीशी जोडलेली आहे, त्यामुळे तो ती विकत घेतो. सुखी माणसाचा सदरा अंगात घातल्याचा तो आनंद घेतो. |
|||||||
022 | तांबड सांज | 1989 | बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. | 217 | |||
प्रसिध्दी 1989, बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. सिनेमासाठी स्विकारलेली
कादंबरी. |
|||||||
023 | खेड्यामधले घर कौलारू | 1989 | बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. | 254 | |||
कादंबरी- खेड्यामधले घर कौलारू- प्रसिध्दी १९७९: बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. बहारदार निसर्गाच्या पार्श्वभूमीवरील ही मस्त कादंबरी. कथालेखक लेखनासाठी खेडेगावात येतो. तेथे त्याला जे सत्य जाणवते त्याचे चित्रण लेखकाने सहजपणे केलेले आहे. खेड्यामधली दोन कौलारू घरं लेखकाने पाहिली. एक चंदामावशीचं, दुसरं फुलामावशीचं. एक स्वत:च्या गैर कर्तृत्वानं मिळवलेलं. एक शुध्द वर्तणुकीतनं मिळवलेलं. खेड्यामधलं घर कौलारू, हे ऊन पाऊस ह्या सिनेमातलं गाणं ऐकताना लेखकाला ही दोन्ही घरं दिसतात. त्यातलं फुलामावशीचं घर श्रध्दाशील वाटतं. लेखन करायला तेच घर त्याला योग्य वाटलं. घर हे पहिलं मंदिरासारखं असावं, म्हणजे तेथे कोणीही आला तरी त्याला तेथे आनंद मिळतोच, हे लेखकाने मांडलेले आहे. |
|||||||
024 | दानपत्र | 1991 | बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. | 222 | |||
सात एकर जमीन नावे असलेल्या आईला तिची मुलं आणि तिचे जावई कसे खेळवतात, दानपत्र आप्या नवे व्हावे म्हणून कशी कपट कारस्थनं करतात त्याची ही कथा. | |||||||
025 | माळ हा सरेना | 1991 | बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. | 227 | |||
माळ हा सरेना - प्रसिध्दी १९९१- प्रिया प्रकाशन, मुंबई. पूर्वीचे निसर्गरम्य गाव तेथील माणुसकी जपणारे लोक...सारे बदलले आहे. बेरकीपणा, संधीसाधू राजकारण आणि मतलबीपणा वाढलेला. घरातच भाऊबंदकी वाढलेली तेथे गावकीत काय? बदललेल्या खेड्याचे चित्रण ह्या कादंबरीत आहे. ही कादंबरी लेखकाचेच आत्मचरित्र आहे. कादंबरीचा नायक मुंबईत राहून गावच्या आईवडील, भाऊ बहिणीसाठी जीव तोडतो. त्यांना सुखात ठेवण्यासाठी धडपडतो. पण शेवटी कोसळून पडतो. कवी रेंदाळकरांच्या माळ हा सरेना ह्या कवितेचे नावच लेखकाने कादंबरीला दिलेले आहे. कादंबरीभर सारा माळच पसरलेला. हिरवळ नाही. सार्या ओसाडपणाचे दु:ख ह्या कादंबरीत मांडलेले आहे. |
|||||||
026 | कलंदर | 1991 | अमोल प्रकाशन हाऊस, पुणे. | 175 | |||
पुस्तक प्रकाशक असलेले वडील वारले न् विश्रामच्या चार भावांनी दोनच दिवसातं "गोवेकर
पब्लिशिंग हाऊस प्रकाशन संस्था" बंद करण्याचा निर्णय घेतला. एक मजली
इमारतीवरचा प्रकाशन संस्थेचा बोर्ड पण उतरून ठेवला. |
|||||||
027 | घायाळ | 1993 | बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. | 224 | |||
कादंबरी - घायाळ - प्रसिध्दी १९९३: बांदोडकर पब्लिशिंग हाऊस, गोवा. दुसरी
आवृत्ती अजब पब्लिकेशन्स, कोल्हापूर सावळा आठ महिन्याचा पोटात असताना बैजूला नवर्याला महारोग झाल्याचं कळलं तेव्हा ती हबकली. नवर्याला महारोग झाल्यानं त्याचा देखणेपणा गेला, त्याच्या शक्तीलाच ग्रहण लागलं. नागराजाला अंगावर डसवून घेतला तर विषानं महारोग जाईल, असं वैदूनं उपाय सांगितला. ते ऐकून तिचा नवरा पळालाच. नागराजाच्या विषाची परीक्षा घ्यायची म्हणजे मरणच की. नवरा पळाल्यानंतर देखण्या बैजूला जे भोग आले, तिची ही घायाळ कहाणी. |
|||||||
028 | रानोमाळ | 1993 | अमोल प्रकाशन हाऊस, पुणे. | 160 | |||
प्रसिध्दी 1993 अमोल प्रकाशन, पुणे. "बकुळा, तू त्या हरामी
गवत्याकडं जाणार? त्यानं तुझ्या ह्या लाडक्या मोतीतात्याच्या बाजीला सोडवण्यासाठी
तू त्याची रखेली हिणार?" |
|||||||
029 | फिरंगी | 1993 | अमोल प्रकाशन हाऊस, पुणे. | 166 | |||
प्रसिध्दी 1993, अमोल प्रकाशन दुसरी आवृत्ती 2009, अजब पब्लिकेशन,
कोल्हापूर. |
|||||||
030 | बिबळ्या | 1996 | सत्यजय प्रकाशन, मुंबई. | 297 | |||
ठाकराची सुगी एका पायानं अधू. तिचा नवरा धर्मा. डोंगर द-यात झोपड्यात कबाडकष्ट करून
जगणारं हे तरूण जोडपं. धर्मा हाती धारदार कु-हाड घेऊन दरोडेखोरांच्या टोळीत सामील व्हायला हवा, असं सुगीला वाटायचं. पण तो तब्येतीनं दणदणीत असून बी त्याचं काळीज सशाचं. त्याच्या बापाला त्याच्या चुलत्यानं हाताच्या पंज्यात वाघनखं घालून फाडला, फरशीनं तोपला तरी तो इरशिरानं उठला नाही. कु-हाडीनं लाकडं फोडून गावात ती विकून पोट भराय लागला.. धर्माचा मामा लखमाच्या डोक्यात सुगी भरलेली. तिची शिकार करण्यासाठी तो बिबळ्यागत डोंगरद-यात फिरू लागला. सुगीला आणायच्या तेज डोळ्यानं पाहू लागला. डोंगरद-यातल्या पार्श्वभूमीवरची रांगडी कथा. |
|||||||
031 | काळोख | 1996 | चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. | 168 | |||
मायबापाची सावली नसलेला हिरालाल मावशीकडे रहातो. मावशीचा नवरा मुंबईला साधा गिरणी कामगार. तिला वाटायचं हिरालालनं मुंबईला गिरणी कामगार व्हावं. पण हिरालालची स्वप्ने आभाळाला गवसणी घालणारी. त्याला बंगला गाडी हवी होती. एवढच नव्हे तर मुंबईतली एखादी कापड गिरणी मालकीची हवी होती. असा हा हिरालाल. त्याच्या जिंदगीची मजेशीर कथा म्हणजे काळोख. ह्या काळोखातून कसा उजेड पडतो, ते पहा. | |||||||
032 | जिंदगी | 1996 |
राजहंस पब्लिकेशन्स, पुणे.
|
232 | |||
कादंबरी - जिंदगी - प्रसिध्दी १९९६: राजमुद्रा पब्लिकेशन्स, पुणे. दुसरी आवृत्ती २००५: सत्यजय प्रकाशन, मुंबई. तिसरी आवृत्ती २०१६: शांती पब्लिकेशन्स, पुणे. कलावंतांची अनोखी जिंदगी जगणार्या कलावंताची ही दिलचस्प कहाणी. लेखकाने ही कादंबरी कवीमित्र नामदेव ढसाळ आणि मल्लिका अमरशेख यांना अर्पण केलेली आहे. |
|||||||
033 | राही | 1996 | चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. | 200 | |||
प्रसिध्दी 1996, चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. बैलगाडीच्या शर्यतीत भाग घेणा-या धैर्यशील राहीची चित्तरकथा. ग्रामदैवता मळगंगेच्या शर्यतीच्या घाटाखाली चार बैलांचा गाडा राहीनं उभा केला होता. तिनं तेजाला, मार्तंडाला आणि पैलवान पोरांना चार बैली गाडा व्यवस्थित सोडायला सांगितला. शिट्टी वाजल्याबरोबर बैलगाड्यापुढं निशाण हललं की टाच मारून त्याला दौडविणार होती. त्याच्या मागनं चार बैली गाडा सुटणार होता. शिट्टी वाजली, निशाण हललं, वाजंत्र्यांनी धमाका उडवला. उसळी बार उठला, फटाके वाजले. राहीच्या घोड्याच्या दौडीमागं चार बैली गाडा वावधानात सुटला! हजारो टोप्या, फेटे, मुंडाशी, शेअले अस्मानात उडाले. गुलाल भंडार उधळला. टाळ्यांचा कडकडाट झाला. डोळ्याची पापणी लवते न लवते तोच राहीचा बैलगाडा मळगंगेचा घाट चढून जाणार तर घोड्याचा लगाम सुटल्यानं राही घोड्यावरनं चेंडूगत उडाली न धुळीत पडली. तिचा वेगात येणारा बैलगाडा तिच्या अंगावरून गेला की काय म्हणून लोकांचा आवाज उठला. अरारा .. सा-यांच्याच काळजाचं पाणी झालं होतं. राही सुसाट येणा-या बैलगाड्याखाली चिरडून गेली काय? राहीचा बैलगाडा तिच्या अंगावरून गेला पण पण ती वाचली.
बैलगाड्यांच्या टापांखाली किंवा गाड्यांच्या चाकांखाली ती न येता ती मधीच पडल्यानं
मळगंगेनं तिला वाचवलनं त्या बैलगाड्यामागनं दौडत येणा-या घोडेस्वारानं तिला धुळीतनं
उचलून आपल्या पुढं बसवलनं. घोड्यामागनं दुसरा बैलगाडा वेगात येत होता. |
|||||||
034 | निष्पर्ण | 1993 | चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. | 178 | |||
प्रसिध्दी डिसेंबर,1993 चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. नाशिक जवळच्या सिन्नरच्या कोंडबा ह्या दरिद्री शेतकरी कुटुंबाची ही कथा. त्याची बायको सुरू, मोठी मुलगी सरकी, धाकटी देवकी. देवकी देखणी, लहानपणापासून ती बोलायची नाही, आपल्याला लहानपणापासून सारे डोळें वाकडे करून पाहातात हे ती ओळखून होती. अनुभवानं मग ती स्वत:ला सर्वांपासून दूर ठेवायला लागली. पण लोक चांगले तसे वाईट. चांगल्यापेक्षा वाईटांचा अनुभव तिला खूप आला. त्याच देवकीच्या अनुभवाची ही कथा. |
|||||||
035 | रानवारा | 1997 | सत्यजय प्रकाशन, मुंबई. | 175 | |||
प्रसिध्दी 1994 सत्यजय प्रकाशन, मुंबई. दुसरी आवृत्ती 2009 अजब पब्लिकेशन, कोल्हापूर - तिसरी आवृत्ती 2016 शांती पब्लिकेशन, पुणे. देवीला सोडलेल्या गोकुळ गायीला खोंड झाला. देवीला
पुत्र षाला. तो गावाचा पुत्र झाला. गोकुळाचं दूध काढण्यास बंदी. ते दूध सारं खोंडाला.
खोंड सारं सैल दूध पित होता. तोंडाचा फेस गळेपर्यंत तो दूध पित होता, तरी दूध संपत
नवहतं.गोकुळाचा पान्हांच तसा. दूध जमिनीवर सांडायचं. खोंड जिभेवर ते घ्यायचा.
मनसोक्त दूध आणि हिरवा चारा ... त्यामुळं खोंड पुष्ट झाला. जबरदस्त झाला. गावातल्या
बैलांवर तो तुटून पडायला लागला. खुंट्याला बांधलेले बैल, दावणीचे बैल यांच्यावर तो
आपल्या डोक्यावरील बाकदार शिंगाचे ते दोन खंजीर दाखवू लागला. मस्तकाच्या टकरीनं
त्यांना खुंट्यावरनं तुडवूनदेऊ लागला. देवीच्या खोंडाला ना दावं ना वेसण. बाकीचे
खोंड बैल सारे चेसण ठोकलेले. दाव्यानं खुंट्याला बांधलेले. देवीचा खोंड त्यांना
शिंगावर घेऊ लागला. रक्तबंबाळ करू लागला. .. |
|||||||
036 | वंश | 1997 | चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. | 160 | |||
कादंबरी - वंश - प्रसिध्दी १९९७ : चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. अग गौरा तशी
मोठ्या मनाची ग... तिला मुलाची खूप ओढ. पण मी तिला मूल देऊ शकलो नाही. म्हणून तिनं
घटस्फोट घेतला. पण ती मोठ्या मनाची म्हणून तिनं घटस्फोटाचं कारण कोर्टात वेगळं
दिलं... तिनं नवरा नामर्द म्हणून नव्हे तर तो बाहेरख्याली म्हणून कारण दिलं... |
|||||||
037 | पिंजरा | 1999 | शांती पब्लिकेशन, पुणे. | 167 | |||
प्रसिध्दी 1999, राज पब्लिकेशन्स, पुणे. सैदरानं
आत्महत्येपुर्वी चिठ्ठी लिहून ठेवली ती शंभुरावांना आपल्या कोटाच्या खिशात सापडली.
त्यांनी ती वाचली आणि त्यांनी रावसाहेबांना अग्नीसंस्कारासाठी बोलविण्यास घोडेस्वार
धाडला. साहेबरावांशी साखरपुडा होऊन लग्न मोडल्याचे दु:ख होते. पण त्यांच्याच मोठ्या बंधूंनी माझ्याशी लग्न कारण्याची जी तयारी दाखवली, त्याबद्दल खूप आनंद झाला होता. पण साखरपुडा धाकट्या भावाशी होऊन ते लग्न मोडल्यावर घरात सूनबाई म्हणून प्रवेश करणं म्हणजे माझ्यासाठी तो पाटलांचा वाडा पिंजरा झाला असता. माझ्या आत्महत्येमुळं रावसाहेब, दु:खी होतील. म्हणतील, वेडी पोर! आम्ही लग्न करण्यास तयार असताना उगाच आत्महत्या केली. रावसाहेब, तुमच्याशी साखरपुडा होऊन माझं लग्न झालं असतं तर मी तुमच्या वाड्यात सुखानं संसार केला असता. पण मीच कमनशीबी. माझी शेवटची एकच इच्छा. रावसाहेब तुम्ही अग्नीसंस्कारास याल तेव्हा अग्नी ज्वाळांकडे तुम्ही पाहा. तुमच्याशी मी स्मित केल्याशिवाय राहणार नाही. तुमच्यामुळेच मी आनंदाने आत्महत्येचा निर्णय घेतला." ... सैंदरा. शंभुराज पाटील संथपणे घोडनदीच्या पाण्यात शिरले. त्यांच्या पाठोपाठ रावसाहेब पाण्यात हातपाय धुताना सैंदराच्या नाजुक हातांचा स्पर्श होतोय, असा भास होत होता. |
|||||||
038 | मायबाप | 1998 | चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. | 184 | |||
प्रसिध्दी 1998, चंद्रमौळी प्रकाशन, पुणे. तरूणा वहिनी विधवा झाली,
लग्नानंतर अवघ्या एका वर्षात भाऊ काविळीनं गेला. तरूणा वहिनीला सांभाळण्याची
जबाबदारी आमची होती. माय न बापाला मी तसं बोललो. तर माय म्हणाली, |
|||||||
039 | केळीचे सुकले बाग | 1998 | शांती पब्लिकेशन, पुणे. | 223 | |||
कादंबरी - केळीचे सुकले बाग - प्रसिध्दी १९९८: शांती पब्लिकेशन्स, पुणे. लेखकाने बंगाली कादंबरीकार शरदबाबूंच्या देवदास आणि पारोस ही कादंबरी अर्पण केलेली आहे. देवदास आणि पारो ह्या एकमेकांचा ध्यास घेतलेल्या जिवांसारखीच ही एक प्रेम कहाणी. मन विव्हळ करणारी ही कथा वाचायलाच हवी. |
|||||||
040 | जन्मपेठ | 1997 | राज पब्लिकेशन्स, पुणे. | 360 | |||
प्रसिध्दी 1997, राज पब्लिकेशन्स दुसरी आवृत्ती वर्ष 2000
संन्यासी - नावे -मेघना प्रकाशन, पुणे. |
|||||||
|